تاثیر ویژگیهای تمرینهای حل مساله ای، تصمیم گیری، و خلا اطلاعاتی بر گفتار زبان آموزان ایرانی

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر انواع مختلف فعالیت ها شامل فعالیت تصمیم گیری، فعالیت حل مساله، و فعالیت خلا اطلاعاتی بر روی تولید گفتاری زبان آموزان ایرانی به لحاظ دقت کلام، روانی، و پیچیدگی کلام آنهاست. داده های جمع آوری شده از طریق ضبط صدا مورد تجزیه و تحلیل کمی و کیفی قرار گرفتند. به منظور سنجش دقت کلام، روانی، و پیچیدگی کلام، سه معیار مختلف برای هر مورد مد نظر قرار گرفتند. تعداد اشتباهات به ازای هر صد کلمه، تعداد خود اصلاحی ها، و استفاده صحیح از اشکال جمع برای اندازه گیری دقت کلام مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد تکرارها، جمله بندی های صحیح، و شروع های نابجا برای سنجش روانی کلام مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت پیچیدگی کلام از طریق تعداد جملات مرکب، تکرار حروف ربط، و تعداد جملات شرطی و فرضی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت نوع اول، که همان فعالیت تصمیم گیری می باشد کلام پیچیده تری تولید می کند. فعالیت نوع دوم، یا همان فعالیت حل مساله، از طرفی دیگر به دقت بالاتر کلام می انجامد و در همین حال، فعالیت نوع سوم، یا همان خلا اطلاعات کلام روانتری تولید می کند. یافته ها وجود دو نوع رابطه را در نمونه های گفتار زبان آموزان تایید می کنند. اولین رابطه میان دقت و پیچیدگی کلام و دومی بین روانی و پیچیدگی کلام به چشم می خورد. نتایج تحقیق حاضر توجه مدرسین زبان را به ارزش طراحی فعالیت های متنوع گفتاری جلب می کند چرا که از این طریق، ارزیابی و جهت دهی دقیق تر تولید گفتاری زبان آموزان موفقیت آمیز تر خواهد بود.